کارما

نمی فهمه آدم تا وقتی که زخما داغن
فکرشو نمی کردم برسم به اینجا واقعا

چقدر آخه باید بشکنه دل آدم چجوری
زخم میزنن بهت و شبا راحت میخوابن

اینجوری  نمیشه که نمیشه عادلانه نیست این نبرد
اینجوری نمیشه که نمیشه از تو فقط بمونه درد

نه اینجوری  نمیشه که نمیشه این زندگی می ذاره شرط
اینجوری  نمیشه که نمیشه آخ خستم از فکرای پرت

وقتی شکست بزرگ می کنه منو بی معنی از اشتباه ترسیدن
هرکی مسیر خودشو میره نه اونا دیکته می نویسن نه من غلط گیرم

کمن آدمایی که می تونن ببینن اون زاویه ای رو که من از قفس دیدم
اینجوری نمی تونی بزنی بری آدما هرکاری کنن کارما پس میدن

فرزاد فرزین